"Więźniarki" - recenzja

 

Kolejna książka przeczytana :) Tym razem padło na „Więźniarki” Drauzio Varella.

Doktor o dobrym sercu

Dr Varella od lat zajmuje się leczeniem więźniów jako wolontariusz. Najpierw pomagał mężczyznom w więzieniu Carandiru, później przeniósł się do więzienia dla kobiet.

Autor jest dla więźniarek kimś w rodzaju dobrego wujka. Przychodzą do niego i zwierzają się ze swoich smutków i rozterek. Chociaż w więzieniu rozpowszechniona jest agresja, skazane zapewniają, że doktorowi nic nie grozi. Może to dlatego, że lekarz w każdej z osadzonych widzi człowieka. Nie osądza ich, nie ocenia, tylko słucha i jest przy nich, a kiedy potrzebna jest pomoc lekarska robi co w jego mocy, żeby ulżyć cierpieniu kobiet.

Codziennie życie osadzonych

Dr Varella pokazuje czytelnikowi codzienność osadzonych. Wśród nich jest wiele matek, a także kobiet w ciąży. Tylko one wiedzą co czują kiedy muszą zostawić swoje dzieci. Czasem z mężem, konkubentem, a czasem dzieci są porozdzielane po dalszej rodzinie i po domach dziecka. Więźniarki opowiadają o swoich rozterkach i o życiu bez najbliższych im osób.

Autor porusza też temat związków i seksualności osadzonych. Opowiada jak kobiety, które zostawiły na wolności partnera, znajdują miłość w więzieniu dla kobiet. Poza tym poznajemy rzeczywistość panującą w więzieniach, czyli powszechny przemyt narkotyków i handel nimi pomimo zakazu. 

 

Moja opinia

W książce zawartych jest mnóstwo informacji. Poznajemy historie niektórych więźniarek, co pozwala przyjrzeć się zjawisku masowej przestępczości w Brazylii i zrozumieć jedną z jego przyczyn. Niestety wszystkie z nich są smutne i przygnębiające. Nikt nie powinien żyć i wychowywać się w takich warunkach.

Książka naprawdę warta polecenia. Z jednej strony ze względu na osobowość autora i ich stosunek do osadzonych, a z drugiej bardzo dużo informacji, dzięki którym możemy poznać warunki panujące w więzieniu, a także codzienne smutki i radości zamkniętych kobiet.