Emocje i iluzje Łukasz Czeszumski-recenzja

 

 

Książka „Emocje i iluzje” Łukasza Czeszumskiego, którą miałam przyjemność przeczytać, oferuje wyjątkowy wgląd w różnorodne aspekty życia w Brazylii. Podzielona jest na kilka części, z których każda opisuje życie innej osoby.

 

Życie Brazylijczyków

Autor przedstawia różne postacie, które muszą radzić sobie w skomplikowanych warunkach społecznych i moralnych. Każdy z bohaterów zmaga się z własnymi problemami i dylematami. Od przestępcy, który został policjantem, przez urzędnika państwowego, który poszukuje ekstremalnych doznań, po właścicieli pubu w miasteczku poszukiwaczy złota.

Przestępca, który został funkcjonariuszem, walczy z własnymi demonami i z brutalną rzeczywistością, w której prawo często przegrywa z bezprawiem. Jego historia pokazuje, jak skomplikowane mogą być motywacje i wybory człowieka, który stara się zmienić swoje życie w społeczeństwie, gdzie korupcja i przemoc są na porządku dziennym.Z kolei urzędnik państwowy, który decyduje się na nietypową wycieczkę, staje przed wyzwaniami, których nie spodziewał się w swoim uporządkowanym życiu. Jego poszukiwanie ekstremalnych doznań prowadzi go do konfrontacji z brutalną rzeczywistością, która wykracza poza granice turystyki i wchodzi w sferę moralnej złożoności i niejednoznaczności.

Gangi, narkotyki, korupcja

Autor kolejny raz przedstawia nam smutną prawdę o Brazylii – kraju, gdzie przemytnicy, producenci narkotyków i gangi są nietykalni, a rola policji sprowadza się głównie do podtrzymywania iluzji porządku. Autor ukazuje, jak złożone jest funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w Brazylii i jak niewielki wpływ ma jednostka na rzeczywistość wokół siebie. Nawet jeśli jest to policjant, który naprawdę chce pomagać mieszkańcom i unieszkodliwiać przestępców, często staje on przed przeszkodami nie do pokonania.

Etyka w turystyce

Autor pokazuje również, jak daleko może sięgnąć ludzka potrzeba doznawania ekstremalnych emocji, a także jak cienka jest granica między turystyką a perwersyjną fascynacją przemocą. Jest to niezwykle smutny obraz, który unaocznia, jak łatwo można zatracić człowieczeństwo. Skłania również do przemyśleń na temat etyki poznawania głębiej życia osób żyjących w strasznych warunkach. Czy wyjazdy turystyczne w takie miejsca są etyczne? Idąc krok dalej – czy czytanie o takich ludziach i interesowanie się ich trudnym życiem jest etyczne? Czy mamy prawo badać i poznawać cudze życie tylko dla zaspokojenia własnej ciekawości? 

Sama od pewnego czasu zastanawiam się czy to, co robię nie jest przypadkiem wątpliwe etycznie. Czytam o krajach gdzie bieda i przemoc są na porządku dziennym. Interesuje się tym, fascynuje mnie każda kolejna książka. Ostatnio szczególnie te o Brazylii, a co za tym idzie, o życiu w fawelach, w których rządzą gangi. Ja o tym czytam z zainteresowaniem, a na drugim końcu świata dla kogoś to jest rzeczywistość. Każda kolejna chwila jest pełna niepewności. Niepewności czy na pewno nastąpi.

Moja opinia

Polecam tę książkę wszystkim, którzy chcą lepiej poznać i zrozumieć Brazylię i jej mieszkańców. To fascynująca, choć trudna lektura, która zmusza do refleksji nad człowieczeństwem i złożonością świata, w którym żyjemy. Książka ta jest nie tylko doskonałym źródłem wiedzy o Brazylii, ale także inspiracją do głębszego zastanowienia się nad naszymi wyborami i ich konsekwencjami.